|
|
|
|
|
به وقت خستگی قلب و تنگی سینه
و در هردم که می آید نفس بالا ـ اگرچه سخت و جانکاه است ـ به مرگ خویش می خندم عجب دنیای من زیباست که مرگ و زندگی هر لحظه ای باهم مرا بس آرزو دارند!! |
||
|
+
نوشته شده در شنبه بیست و ششم اسفند ۱۳۸۵ساعت 12:29 توسط سید حسین عمادی سرخی
|
|
||