در جمع یاران دروغین، مرد تنهایم

بازهم براي دوست آسماني ام "دريا"
بیایید میهمان صفحاتی از قلب من باشید.
من صبورم اما
دل من كوچك و تنگ است اي دوست
طاقت زخم ندارد دل من
گرچه گر تيغ بدستت باشد
رو نگردانم يكدم اما
تو دلت مي آيد؟
عاشقت جاي صفا
و بجاي خوشي و سرمستي
وقت ديدار تو با صبر هم آغوش شود؟
+ نوشته شده در  چهارشنبه بیست و سوم اسفند ۱۳۸۵ساعت 13:41  توسط سید حسین عمادی سرخی  |