|
|
|
|
|
من صبورم اما دل من كوچك و تنگ است اي دوست طاقت زخم ندارد دل من گرچه گر تيغ بدستت باشد رو نگردانم يكدم اما تو دلت مي آيد؟ عاشقت جاي صفا و بجاي خوشي و سرمستي وقت ديدار تو با صبر هم آغوش شود؟ |
||
|
+
نوشته شده در چهارشنبه بیست و سوم اسفند ۱۳۸۵ساعت 13:41 توسط سید حسین عمادی سرخی
|
|
||