وقتی دلم برای حرم تنگ می شود گویا میان عقل و جنون جنگ می شود تانوحه خوان رسید به فریاد العطش آب از شنیدنش دل هرسنگ می شود تا گفت لای لای دلم غرق شورشد گویی که با رباب هم آهنگ می شود
+
نوشته شده در دوشنبه بیست و هفتم آبان ۱۳۹۲ساعت 9:25 توسط سید حسین عمادی سرخی
|
درباره
تقدیم به آنکه چون بهاران سبزینه باغ زندگی شد در لحظه ای از زمان درخشید در خاطر ما همیشگی شد
اگه فونتها خیلی بزرگند لطفا با نگه داشتن Ctrl و چرخاندن كليد چرخشي موس به بالا فونتها را تنظيم نماييد