میلم به سوی سفره هف سین نمی کشد

این روزگار دون و پلید ِ پر از کلک

آن ویس را بجانب رامین نمی کشد

عیدست و کودکان همگی بی لباس و کفش

بابا چکی برای خود از این نمی کشد

آنقدر زلف رنگ به رنگ آمده برون

کس دست روی زلفک مشکین نمی کشد

در سال نو، خدای محبت! چه می شود

گویند کس سلاح خود از کین نمی کشد