در جمع یاران دروغین، مرد تنهایم

باده گمنامی
بیایید میهمان صفحاتی از قلب من باشید.

از باده لبهای شما جام گرفتم

سرمستی خود را زدلت وام گرفتم

گفتی که دلت گم شده در وادی حیرت

گمنامی من بین که از او نام گرفتم

+ نوشته شده در  دوشنبه ششم اسفند ۱۳۸۶ساعت 8:45  توسط سید حسین عمادی سرخی  |