|
|
|
|
|
ماه هم خفت در این تیره شب تنهائی همدمی نیست دگر در دل شب بجز از چند ستاره - یک ابر و غم دوری تو که سراپای مرا پر نموده چون تب چشمکهای ستاره شیطنت های ابر می برد ذهن مرا به خیالی شیرین که پر از یاد تو است و غم دوری تو آنچنان از در و دیوار وجودم پیداست که هویداست در این گوشه شهر مرد تنهایی هست که تو دنیای وی ای که چو فرهاد تو است 1381/2/14 |
||
|
+
نوشته شده در شنبه بیست و پنجم آذر ۱۳۸۵ساعت 23:0 توسط سید حسین عمادی سرخی
|
|
||